Her hikâyenin bir başlığı, her hikayenin o başlığa uygun bir içeriği ve o başlığı tamamlayan karakterleri vardır fakat bu hikayelerin bir başlığı yok. Çünkü bu hikâyelerin kahramanları da tıpkı başlıkları gibi aslında var olmayan karakterler... Hayata geldikleri günden beri yaşamak istemeyen ve bu hikâyelerin arasında...
Bir insan nasıl kendi acısından zevk alabilir? Soruyu düzeltiyorum; Genç bir kız gölgede sürdüğü hayatına kendisinden daha karanlık bir insanı nasıl sokabilir? - "Şu akan kanı görüyormusun? İşte bu benim tek eğlencem." "Biliyorum, benimkide sen olacaksın.." - DİPNOT: Bu hikaye kötü çocuk/masum kız tarzı bir hikaye de...
Medya size örnek olsun kardeşlerim ancak böyle ilgili Olayların daha fazlası var bende Ne Yazık Ki
