Heba

Aynanın karşısına geçtim. Kendimi öptüm. Hoşçakal dedim. İçimde kusmak istediğim her şeyi onun suratına bağıra bağıra dışıma akıttım. Ulaş Karabağ, karşımda yıkılmaz bir eda ve sarsılmaz bir egoyla zavallı bana bakıyordu. Ağlamaktan bitap düşmüş, perperişan bir vaziyette hala onun katran karası gözlerine meydan okuyor...