Gece'nin karanlığında kendi sessizliğinden başka bir şey duyamaz olmuştu. Sessizliğin yoldaşlığı ise her ne kadar kabul etmek istemese de mahkum olduğu en acı gerçekti. Ölümden korkmazdı elbet ama bu kadar yakındayken hissettiği o endişe kırıntıları da neydi? Kendi için mi? Bilinmez. Ya Gölge? Sessizliğinde şeytanlığı...
ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son d...
Hayatım boyunca öldürmek için yetiştirildim... Bunun normal olduğu öğretildi bana.... Ama şimdi bir ölü yerine, bir canlıya sokulmamı istiyorlar... Hemde karanlığın en güçlü liderlerinden birinin içine... Korkması gerekenler onlar... Sonuçta dünyada nam salmış, tek canlı cellat, yani "Ölüm Meleği" benim... Peki neden...
Burada Paylaşacağım Sözler Genellikle Alıntı Olacaktır . Genellikle Ahmed Arifin Şiirlerini Paylaşacağım . Yeni Nesil Belkide Onun Daha Kim olduğunu bile bilmiyordur . İşte Onun Şiirlerini Yeni Nesile Ulaştırmaya Okutmaya Çalışacağım . Saygılarımla ...
