Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşk...
Herkesin hayatta en az bir amacı vardır. Benim amacım iyi bir hemşire olabilmek... ve yöntemim gülümsemek... Herkesin aksine gülümsemekten bir an bile vazgeçmeyecek bir hemşire olacaktım. Hastalarıma gülümseyerek iyi gelecektim. Tek amacım buydu. Tabi ilk staj deneyimimi onkoloji de yapmak planlarım dahilinde yok...
''Bu ellerden sonra değecek başka bir elin tek amacı bana daha fazla zarar vermek olur. İşte bu yüzden senden gitmeyeceğim. İstesen de istemesen de.'' Kalp atışları ölümün ayak sesleridir. Onun her kalp atışı sonunu kendi elleriyle hazırlıyordu. Ellerini kaldırıp ölüme teslim oluyordu. ''Sen solumda atıyorsun. Soluğum...
Tüm üzüntülerinizi, nefretlerinizi, acılarınızı unutun, mutlu olmanız için yazdığım bu satırları okuyun, bu kitap sizi eğlendirmek için yazılmıştır. 5 dakikalığına bile olsa gülümsemek güzeldir hatta gülümsemeniz için size birkaç sebep ve birazcık bilgi vereyim; ♚ Somurtan insanların yüzleri gülümseyen insanların yüzl...
Bizim hikayemizin olağanüstü bir güzelliği yoktu. Olağanüstü kişiler, olağanüstü olaylar... Hiçbiri. Ama bizim hikayemizdi ya... Bu en güzeliydi. Bu, o gülünce kalbimin deli gibi çırpınışının, ne kadar kırılırsak kırılalım dönüşümüzün hikayesiydi. Bu bir kızın aşkı öğrenişinin, bir oğlanın aşkın ta kendisine tutulması...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
Bizim eski evin orda benimle her zaman oyun oynayan ama her zamanda sinir eden bir çocuk vardı. İşte o çocuk kaan. Bana hatta küçükken ilan-ı aşk etmişti, ben ise yüzüne bir tokatı basıp kaçmıştım. Evde ise iğrenmiştim. "Aşıkmış. Iyyyyy" Şimdi ise tam karşımda duruyor.
Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki f...
OZAN EŞİNİ KIZININ DOĞUMUNDA KAYBETTİKTEN SONRA KENDİSİNİ TAMAMEN KIZINA ADAR FAKAT KIZI İLİK KANSERİNE YANİ LÖSEMİYE YAKALANIR.YAPILAN TESTLER SONUCUNDA DONÖRLERİN İLİĞİ TUTMAZ. BUNUN ÜZERİNE DOKTOR ONA İKİ SEÇENEK SUNAR YA KIZINA UYGUN DONÖRİ GÜNLER,HAFTALAR,AYLAR HATTA YILLARCA BEKLEYECEK VE KIZININ GÖZÜNÜN ÖNÜNDE...
