"Hani hep olur ya kitaplarda! Oğlan kötü çocuktur! Böyle bir cadde, mekân gibi bir yer falan vardır! Oranın sahibidir! Herkes önünde eğilir falan! Sonra bir kız çıkar! Böyle masum iyi niyetlidir melekler gibi prenses gibi-" Ada tam kendi hayatıyla kitapları özdeşleştiriyordu ki Emre'nin sinir bozucu sesiyle lafı yarıd...
Herkes farklı hayatlar yaşar Ama hikayeler hep AYNAlar. NOT BU KİTAP FARKLI KAPILAR ARAYAN, SIRADANLIKLARDAN UZAKLAŞMAK İSTEYEN, KİTAP OKUMAKTAN ZEVK ALAN,PSİKOLOJİSİNE VE ANLAMA KABİLİYETİNE GÜVENEN, IQ SEVİYESİ YÜKSEK İNSANLAR İÇİN YAZILMIŞTIR.KESİNLİKLE HİÇ BİR ERGEN KİTABINA BENZEMEYEN, SONU MUTLU BİTMEYEN YA...
Ayrı bir eve taşınmak başta çok güzeldi. Hele ev arkadışınız en yakınınızsa. Ama sonra o evi başkaları da alır ve tanımadığınız insanlarla yaşamak zorunda kalırsınız. Alışırsınız hem de çok alışırsınız. Ve bi bakmışsınız ki onsuz yaşayamazsınız.