OKYANUS KADAR MAVİ
"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."
"Bir acı var kalbimin tam sol köşesinde. Hemen sen kokan satırların arasında beliriveren çok fazla acı var, sevgilim."
Gözlerimi kırpıştırdım. Bu bir çeşit şaka mıydı? "Sen kimsin?" "Reyna Hodwick," parlak yeşil teni ve küçük kel bir kafası olan zayıf kıza istemsizce bakınmaya başladım. Yüzünde ilginç bir makyaj vardı; öyle ki, ela gözlerinin çevresi renkli pırlantalarla süslü gibiydi. Minik bir burna ve ince pembe dudaklara sahipt...
Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım...
VE BAZEN İÇİNDEKİ ZEHRİ SADECE KELİMELERE KUSARSIN. &13.07.2015 Tarihinde Okuyucunun Beğenisine Sunulmuştur.& °•°•YAZAR İZNİ OLMAKSIZIN HİÇBİR ŞEKİLDE, HİÇBİR YERDE PAYLAŞILAMAZ, YAZILAMAZ, ÇOĞALTILAMAZ!!!•°•° ©Tüm hakları saklıdır.
Bu hikayede belki internette, belki de Wattpadde gördüğünüz hikayelere yer veriyorum. Ayrıca seri katillerin ya da arkadaşlarımdan duyduğum korkunç hikayelere yer veriyorum. Hikayelerin hepsi alıntıdır. Sadece belirtmek istedim. Korku dolu günler dileğiyle...