"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim...
Donmak üzereyken buldum onu, beyaz teni neredeyse tamamen morarmak üzereydi. Belkide geç kalmıştım... Çaresizlik içinde çırıl çıplak soyundum ve ölü gibi yatan kadının üzerine uzandım. Bedenime yayılan soğuğa inat Azrail ile savaşmaya başladım. Bana gelen bu mucizeyi ona vermeyecektim...
"BANA ABİ DEME "! "Ama neden sen benim abimsin?!" "HAYIR BEN SENİN ABİN DEĞİLİM" "Ne diyeceğim peki" "Abi harici" "Tamam "Dedim yüzümdeki sırıtışımla "Tamam sedat ABLA"bir şey demesine izin vermeden yürüdüm arkamdan bağırmasıyla durup gülmeye başladım. "BANA ABLA DEME!"??? Kimilerine göre sıradan olan bu hikaye , ki...