"Bir varmış bir yokmuş, diye başlardı ya masallar; işte benimki de, olsa olsa hep yokmuş hiç varmıştı. Neyin hayaliydi kurduğum? Neyin cesareti, cüreti? Hiç yokmuş bir hayatın, hüzünlü umut kırıntısıydım ben, onu da kuşlar gagalamıştı..." ... İsmini siz seçin; isterseniz Cansu, isterseniz Hacer... Yaşamda, özensizce a...
Göz göze geldiğin o minicik anda bu denli hızlı nasıl çarpabilir bir kalp... Bir koku bir insana nasıl bu kadar hayat verebilir. Kalbinin tüm hücrelerini nasıl bir kaç saniyede kaplayabilir? Tek cümlesiyle beni göklere çıkartan o dudakları nasıl beni tek bir cümleyle yerle bir edebilir?! Yaşamak için bir kalbe, savaşm...
Ölümdü… Bir gölge misali onu takip eden, aldığı her nefeste soğukluğuyla ciğerlerini dolduran ölüm… Maskesiz, diye düşündü. Hançer maskesiz yaşayan bir ölümdü. Ve kadın... Ona doğru çekildiğini hissetti. Ufkun aslında bir uçurum olduğunu bilen minik bir serçeydi. Sonunun geldiğini hissetse de engel olamıyordu uçuşuna…...