Karanlığın içinde kaybolmuş, sonsuz uykuya kendini teslim ederken ondan geriye sadece üstünde adını taşıyan soğuk bir mermer bırakmıştı. O karanlığıyla boğulurken kimse yardım etmemiş , hatta dahada dibe batmasını sağlamıştı. O artık sonsuz karanlıktı...
Orada,annesiyle arasında kanlar içinde bir kağıt vardı. Elini uzattı ve güçlükle kağıdı aldı. Katlanmış kağıdı yavaşça sanki yırtılacakmış gibi açtı. İçinde yazanları okumaya başladı. '' Merhaba kızım, Bunu okuduğun zaman eminim ki karşında ölü bir şekilde yatıyor olacağım ve belki babanda aynı durumda olacak...