"Jakby ktoś wrzucał młodą dziewczynę o białych włosach do jakiegoś jeziora. Stali wszyscy na drewnianym moście. Dziewczyna miała na stopach cement. Zaschnięty. Było go sporo. Łzy powoli jej zlatywały po policzkach. W końcu jakaś zamazana postać wepchała ją do wody. Opadła na samo dno. Nic nie robiła. Stała tak spokojn...
Bardzo poruszająca historia o trudnych trudach wychowania dzieci przez bardzo złych złych ludzi. Historia pisana na poważnie. Tylko sarkazmiści zrozumieją humor opowiadania. Nie spinaj dupy jak nie jesteś za związkiem Snejpusia i Voldzia. W sumie autorki też nie są za, ale mają beke pisząc takie cudo.
