SEN

İnsan bazen ayakta durmak için birine ihtiyaç duyar. Bir kol gibi, bir el gibi veya'da SEN gibi. SEN Karanlık oda doğan güneşin ışıgı ile hafif aydınlanırken, gözlerimden akan yaşları umursamadan, yırtılmış kazagıma baktım. Gözüme ilk carpan şey babamın yanıma atıpta yarım bıraktığı...

TUTSAK

Kimse doğuştan kötü değildi. Bende değildim. Sokaklar kiminin evi olurdu kiminin cehennemi. Sokaklar bana ev değil cehennem oldu. Sokaklar beni istemedi ! Arkasına bile bakmadan çekip giderken bağırdım. "O zaman kurtar beni bu Tutsaktan" Kafasını çevirip bana baktığında " kalbinde Tutsak kaldım" diye mırıldandım.