*TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR* Kınalı ellerim tutundu önce kulaklarıma. Kurşuni bir ses çınlattı yüreğimi. . . Sevdiğim adamın, sevdiği kadının kanı; usulca süzülüp yapıştı gelinliğimin eteklerine. Benim düğünümde, benim kocam. Ama kollarında sevdiği kadın... Parmağında adımı taşıyan bir alyans ama gözlerinde sevdiği kadın...
Ölen karısının ardından vicdanını siyah perdeler ardına saklamış, merhametine kilit vurmuş bir adam. Hala eski karısının yasını tutan, kalbinin kapılarını mühürleyen acımasız bir yaralı... Mahkum olduğu evliliğe bir sene katlanmak zorunda olan, hırçın bir kadın! Siyahlar içindeki kalbi kazıyarak gün ışığına kavuşturan...