Το Παιχνίδι του Αλεξανδρίτη
Κόκκινος σαν τη φωτιά, τα βράδια το Ρουμπίνι τον ζηλεύει. Το προκαλεί και δυνατά γελά, τον εαυτό του κοροϊδεύει. Τη μάχη χάνει στο λεπτό, ο πόλεμος σχεδόν σαν ξένος. Ζωντανός δε θα βγει από αυτό, υποκριτής και ηττημένος. Σαν έρθει η ψύχρα της αυγής, τη φωτιά εγκαταλείπει, στα πράσινα ντύνεται εγγύς, ζηλόφθων με...