Gözlerinde ki soğuk grinin aksine bakışları bir şehri kül edebilecek büyüklükte ki bir yangının her tonunu taşıyordu. Ben ölümüne saniyeler kalmış bir kelebeğin umutsuzluğunu taşıyan kızdım,ölümün kasvetli siyahı tüm kalbimi esir almıştı; ona kadar. Ölümün Pençesi olarak anılan adam;Devrim Korel. Ya o benim siyahıma k...
Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYL...
İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar...
Gözlerimi sımsıkı kapatarak derin bir nefes aldım. Yapmak üzere olduğum şey benim için bile deliceydi. Sadece birkaç dakika sonra yüzyıllar öncesine gidebilecektim. Ve bu çok tehlikeliydi. Ama buna mecburdum. Başarmam gereken bir görevim vardı. Yanımdaki adam son kontrollerini yaparken aklımdan geçenleri okumuş gibi...
Birkaç ay ömrün kaldığını öğrendikten sonra bir yapılacaklar listesi hazırlasan, o listede neler yer alırdı? On beş metreden denize atlamak? Kuzey ışıklarını görmek? Jensen Ackles'a sarılmak? Ya da kim yer alırdı? Hep uzaktan izlediğin, konuşmaya cesaret edemediğin o adamı listene ekler miydin mesela? Göz alıcılığı ve...
Tamam... Korkuyorum kabul... Ne yapacağımı bilmiyorum... O zaman şu yola ne dersin iç ses sonucu gördüğümde korkarsam yada üzülürsem aldıracağım ama mutlu olursam doğuracağım kabul mü?
Günahlar ateşe dönüştü diye aşk özgürlükten vazgeçer miydi? O halde hangi bedende olduğunun ne önemi vardı? Lakin önemliydi işte. Derler ki: Uçsuz bucaksız bu gökyüzünün altında her birimiz küçücük birer kum tanesiyiz. O kadar varız ve dahi o kadar yok. Bazı gerçeklere zamanla aşılır, ben bildiğim en büyük h...
Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki f...
2 yıl boyunca lisede ezik olarak çağırılmak? Dışlanmak? Sevdiği çocuk tarafından okulun önünde rezil edilmek? Bir kız bunları nasıl taşıyabilir? Bence artık değişim zamanı! Bir de edilmiş intikam yemini... Peki gerçekten Mertcan Karahan'ı pişman edebilecek miydi? Ya siyah vardı ya beyaz, benim hayatımda griye yer yo...
"İyi insan gülüşünü sevdiğin kişidir." Başak en yakın arkadaşından yediği kazıkla lise son eğitimin istanbulda üniversite okuyan ablasının yanında tamamlamak ister.ailesinin izniyle istanbula taşınır tabi bir yıllığına orada toparlanıp üniversitesini izmirde okuyacaktır.peki ya istanbula bağlanırsa daha doğrusu yeni...
"Bu kadar kötü birine dönüşeceğin aklımın ucundan geçmezdi Azra." "Daha yeni başlıyorum." Oyun başlasın.
🦋 O, kanatlarında ölümü taşıyan mavi bir kelebekti. Hüznün mavisi, ölümün uykusuyla birleşti. Kadın ve adamın dudakları son bir kez titredi. ◆◆◆ Masal geçmişindeki boşluğu, kötü anılarını etrafındaki insanlar ve geleceği ile doldurmak isteyen genç bir kızdır. Ve bir gün kader onun için yine en kötü sonu hazırlar. B...
Elimdeki biletler şu ana kadar aklıma gelmemiş olan düşünceyi ortaya çıkaran bir ışık olmuştu. Geç farkına varmış olsam da bugün 17 yaşımdaydım. Reşitliğin omuzlarıma yüklemeye başlayacağı sorumluluklardan sadece bir yıl uzaktaydım. Günlerim son 6 yıldır neredeyse bomboş geçiyordu. Sonsuza kadar genç kalmayacaktım am...
Kendini biraz beğenmiş,popüler ve sosyal bir kız liseye başlıyor.Lisede tarz bir arkadaşı oluyor ve beğendiği de bir çocuk.Bu kız yetenekli ve özgüvenli.Bakalım lisede onu neler bekliyor?
Burda Size En İyi Wattpad Hikayelerini Sunacağım Umarım Beni Seversiniz .... YORUMLARINIZI BEKLİYORUM .....
14 yaşında yazdığım bir hikaye. Birçok eksik var farkındayım. Ancak lütfen, 14. En azından burada dursun, 14 yaşında iyi iş çıkardığımı düşünüyordum. Dolayısıyla o yaşlardaki kitlenin hoşuna gideceğini de biliyorum. İyi okumalar. -Beyza Doğuç.
"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...
