Son hatırladığım gözler ihanetin değil ,mavi'nin en güzel olan tonuydu... ''Yaşam tarafından tutulmak,yaşama tutunmak'' gibi... ©Tüm hakları saklıdır. Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izni dışında çoğaltılması ya da Ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir dur...
İki yıl önce aşk adına kalbindeki bütün kapıları kapatan biri yeniden herşeyi unutup tekrardan birini sevebilecek mi? Yoksa onun geri gelmesiyle onu affedecek mi? Ya da onu hayatından çıkarıp yeniden aşık mı olacak en yakınına? Çok yakınına.
Umutlar tükendi , artık sayfalar dolusu kağıtların yakılmasına az kaldı diyelim , o kağıtlar benim bütün hayallerim , kimseye söylemeye cesaret edemediğim tek dostumdu ama artık her şeyin bitimi ,sonu ve en kötüsü vedası . Ayrılık vakti kapıyı çaldı , bütün her şeyimi ve daha fazlasını belkide kalbimi istiyor . Seni...
Birgün başarılarımın karşılığını alacağımı biliyordum.Hep hayal ettiğim üniversitenin kapısındaydım şuan.Koç Üniversitesi.Adı bile söyledikçe hoşuma gidiyordu.Mimarlık Fakültesi.Buraya burslu olarak gelmiştim.Normal şartlarda gelemezdim.Çünkü ailemin durumu buna elveremezdi.Bir memur kızıyım.Babam gümrükte memur,annem...
