Ben güneş dört yılımı intikama adamış bi kızım intikam alacağım kişi mi kim can çocukluk aşkım ama ona artık sadece nefret besliyorum o eski güneş yok artık ben onun yolunu aydınlatmicam onu karanlığa hapis edicem benim yaşadıklarımın bin katını yaşatıcam
- Kerem. - diye başladı Ama bitirmesine izin vermedim. Onu kapıya doğru ittim ve kalçasından tutup kaldırdım. Kollarımın arasında mahsur kaldı. Ellerini korkuyla omuzlarıma koydu. - Beni yere in...- Onu ilk gördüğümden beri yapmak istediğim şeyi yaptım. Sertçe dudaklarını öptüm. O masumiyetin en beyaz noktası o...
Elle tutulmaz gözle görülmez bir şey diye tanımlarsak aşkı, o zaman yaşanan somut acılar, güzellikler neyin nesidir? Tek başına aşkı tanımlamak, her şeyden soyutlamak mümkün mü? Unutmayın ki; Gerçek aşk zor olandır... Gerçek aşk bekleyendir...
Öyküyü kendine çekerek saçlarını kokluyor ve saçlarının arasına minik. buseler bırakıyordu bir adım gerileyerek göz yaşlarını sildi ve üvey kardeşin yanağına minik bir öpücük k kondurdu .
Kendi planlarımızı yapıyorduk ama kaderin de planları olduğunu unutmuştuk. (Dostoyevski) Nesin sen? Kimsin? Her nefesimde benimlesin... İçimdeki tutkuların sebebi sen, Aldığım tüm nefeslerin sahibisin... Bu aşk denen savaşta istemesem de benimlesin... (Nazlı Ozan)
Ezelden yazılmış bir hayat bu.Her hayat gibi evveli...Oysa ahiri bana özgü.Her satırı bana vakfedilmiş.Al bu hayat senin denilmiş,yaşa yaşayabilirsen,ben yürümüşüm bana sunulan hayatın satırlarına...Çocukluğumda takılmış gözlerim siyah-beyaz filmlerdeki aşklara...Aşk rüyaları kurmuşum da bahtıma görücü usulü bir tanış...
Ben geceysem sen günüme doğan güneşsin... Simsiyah gökyüzümde parlayan yıldız, dondurucu kışımda içimi ısıtan yaz, karanlığımı aydınlatan saf ışıksın... Sen beni iyi yapan her şeyin ta kendisisin!
