Vicdan Azabından Olsa Gerek
Birini çok sevdim, onu çok üzdüm, Belki onunkine eşit değil hüznüm, Harbi kadındır, dobradır, düzdür, Ciğerlerimdeki katranı o süzdü. Yalnız hissetmemi sağladı, O yokken yalnızım, anladım, Yalnız adımlarken dağları, Adımlarıma pişmanlıklar bağladım. Onu, beni sevdiğine pişman ettim, Bu hal, beni kendime düşman...