Korktuğumu anladığında kaşları çatıldı. "Kimsin sen?" Bakışlarımı beni boğan yeşillerinden çekip yere indirdim. Bana bir şey yapar mıydı? Gözlerimi tekrar yüzüne çevirdim. Gözleri koyulaşmış sert ve sık nefesler alıp veriyordu. sinirlenmiş miydi? Evet. Birden uzandı ve beni duvara yapıştırdı. Sonra ellerini iki yanıma...
Bir dosta karşı yapılan fedakarlık, güneşli bir günün ortasına düşen bulutlara katlanmaktı. Aydınlığın enerjisini yok edip tüm pejmürdeliğin ve yıkımın bir arada olduğu duyguları bu koyuluğa gark eden bir renkti Gri. Eris Arıkan, siyahın ve beyazın netliğini içinde taşırken bu karışımdan oluşan Grinin karmaşasını da...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...