Ben Hazal Arıkan duyuyor musunuz beni? Deniz'in karanlık, kanatları kopmuş masal perisi Temmuz'um yeryüzüne sürülmüş tanrıçası. Bu dünyadan ben geçtim. ... Dudaklarımda Deniz'e armağan ettiğim veda türkülerimle. Ve arsız sürtüğün tekiyim anladınız mı? VE TEK BİR ŞEY İÇİN SÖZ VERDİM KENDİME. BU DÜNYADA İZ BIRAKMADAN G...
KENDİMİ AĞLAMALARIM ARASINDA YERİ BİR ÖRTÜ GİBİ SAKLAMIŞ PAPATYALARIN ÜSTÜNE BIRAKTIM. BELKİ HALA İNANAMAMIŞTIM. "Bir kahve ?" SESİN GELDİĞİ TARAFA DOĞRU KENDİMİ DÖNDÜREREK AYAĞA KALKTIM. HAYIRDIR ABİCİM SEN DER GİBİ BAKIŞ ATTIM. BENİ TAKMAYARAK YANIMA OTURDU... ya siyah maviye aşık olduysa... gökyüzü aydınlanacak o...
Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim...
Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir...