Karanlığın İkinci Yüzü

"Batur "diye fısıldadım. Adıyla seslenmeme şaşırmıştı. Arkasını dönüp soran gözlerle baktı. "Şey be-ben." diye kekelerken ilk defa ondan bir şey istemenin yükü binmişti omuzlarıma. "Söyle"diye kesin bir dille konuşunca. "Ben annemi özledim onu bir kere göre bilir miyim? "Bana bakıp eliyle ensesini kaşıyıp. "Bunu şim...