PATRON

"Güzelim!" diye bağırdı tanıdık bir ses arkamdan. Oydu bu, herşeyim, canımın parçası, vanilya kokulum, ruhumu sevgisiyle dolduran insan, Güney gelmişti. Güzelim diyordu. Güzeliydim ben onun. Hızla arkamı döndüğümde 'gitme' diye yalvarırcasına bakıyordu. "Sana son kez sarılma şansım var mı?" dedi. Gözlerim dolmuştu. B...