Uzay, hayatımda unutamayacağım tek kişiydi. Kaymayacak olan yıldızım, asla tutamayacağım dileğimdi. Uzay, anlaşılması zordu ama sevilmesi en kolay kişiydi. O, Uzay'dı. Ben ise; uzay boşluğunda sürüklenen değersiz bir taştım.
Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan...
Bütün lise 1'ler gibi uzun isim listelerine gömülüp, ismimi aramaya koyuldum.O sırada arkamdan sıcak bir nefes geldi; "Tanışalım mı çömezciğim?" | 2014 |
-Tüm Hakları Saklıdır ©- BU KİTAPTA TEK BÖLÜMLÜK HİKAYELER VARDIR. VE BAZILARI YAŞANMIŞ HİKAYELERDİR. NOT: Hepsi yaşanmış değildir.