Dicle, yapraklarını teker teker düşüren sonbahar ağacı gibi sonunda yine kendisiyle başbaşa kalmıştı . Yalnızlığın kıyısında kaybolmuşken fark etmeden tutunduğu bir liman onun tek sığınağı olmuştu. Artık kaybedecek çok şeyi vardı. Onun en derin sırlarında can çekiştiğini görebiliyordu. Altan'ın canını acıtac...
Havuzun dibine değen ayaklarımla yere oturdum. Bir anda beliren iki hayali gölgeye baktım. Burak ve Doğa'ya. Burak simsiyah bir şekilde sarmıştı mavi bedenimi. Yansımamın gözlerinde izlediğim korkuyla ürperdim. Siyah gölge hayali bedenimi tamamen sardı ve maviyi adeta yutup kendine kattı. Ne mavi ne de siyahtı oluşan...
İnsan korkuyor. Aşktan değil. Hayallerinin kırılmasından korkuyor. -"Napıyorsun herkesin onunde Demir ya. Utanıyorum bilmiyomusun. Hem bu kadar samimi degiliz?" dedim -" Utanmana gerek yok. Hem bundan daha samimi olacağımız günler gelecek"dedi
Gülmek ve eğlenmek istiyorsan geç kalma sende okumaya başla... (Espriler alıntıdır) Amacım sizi eğlendirmek... Araya kendi esprilerimi katıyorum zaten siz anlıyorsunuzdur :D Oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim. İyi eğlenceler :)