Saf, hayattan haberi olmayan, nazik bir çocuk. Soğuk, güçlü, patron tavırlı bir kız. Bir yangınla hayatı acımasızca değişen bir genç adam. Çocukluğu travmalarla dolu, yalnız bir genç kadın. "Kimse göründüğü kadar iyi, göründüğü kadar kötü değildir."
Meğer ne yalnızız insan olmuşsak, Yaprak gibi dalda sessiz solmuşsak, Yeri gelmiş acıya da gülmüşsek, Sana olan sevdamdandır bilesin... 【 2014 WATTYAWARDTR TEEN FICTION EN IYI ÜCÜNCÜ HIKAYESi 】
~*~ Önce dudağının kenarında kalan kusmuk parçasında gezindi gözleri.Oradan daha demin kusup, tükürdüğü siyah ama sarı renge dönen botuna baktı üzüntüyle. Ardından televizyonun ekranından kayıp yere yapışan, üzerinde diş izi olan köfteye çevirdi bakışlarını. Dudaklarını birbirine bastırarak gülmemeye çalıştı.Ayakkabı...
Uyuşturucu bataklığında boğulan, tüm ailesini bir şekilde yitirmiş dengesiz ve mutsuz bir genç kız. Uyuşturucuya kurban vermiş, terk edilmiş ruhu yaralı bir genç adam. İngiltere'nin tekinsiz mahallelerinden birinde geçen bu hikayede umudu, güveni ve gerçek sevgiyi okuyacaksınız. Bir mutlu son masalı değil, gerçek bir...
Babası kaybolmuş umutsuz bir kız..Kız arkadaşını boğmuş sessiz bir genç..Aynı evde yaşayan iki yabancı..İnsanların vücutlarını sömüren bedensizler..Herşey tesadüften ibaret mi? Hiç sanmıyorum..
Külkedisi her zaman kız değildir. Peki ya külkedisi erkekse ve kaçarken ayakkabı bile bırakmadıysa?
