Onun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıldığında bulutların üzerinde uçan onun Küçüğüydüm ben. Ben Su Yıldırım...
''Cesur sevgilim benim '' diye fısıldayan Emre'ye baktığım da çaresizliğini görmek ürpermeme neden oldu. Hıçkırıklarımı durdurmaya çalışarak kendime bir kaç saniye tanıdım ve '' Cesur değilim '' dedim . Gerçekten de cesur değildim ki ben . '' Hayır sen çok cesur ve güçlüsün . Tıpkı adın gibi benim savaşçı Kavin'imsin...