Dünya küçüktü... Hayallerimizi, umutlarımızı sığdırabileceğimizden çok daha küçük... Bu yetmezmiş gibi bir de, ömürler uzundu... Çok da lazımmış gibi yaşıyor ,yaşadıkça yoruluyor ve kainatın rutin karmaşasında sürükleniyorduk. Ben de bu düzenin bir parçası, milyarlarca dizi arasında bir küçük noktaydım... Tâ ki O...
Bir çığlık duyuldu... Sadece bir çığlık... Öyle ki, bir çığlık geceyi bölmüş, etkisi yıllara bölünmüş, esir ruhlar azap içinde özgürlüğe sürülmüştü... Ölmüştü.. Bir çığlığa sığdırmıştı o koskoca ömrünü... Kendisini bekleyen o haşyetli akıbete ennihayet o da teslim olmuştu... Onlar mı? Onlar hürdü şimd...