Dertlerin birleştiği o ölümcül noktada şükretti insan. Ağladığı her saniye için kendine kızdı ve ölümü yalvarırcasına diledi. Elinden bir şey gelmeyeceğini bile bile ıslak kirpiklerinde umudu biriktirmeye devam etti. Fakat bilmiyordu. Umut acıya gebeydi. Ve şimdi acının pençesindeki diğer duygulara yelken açma vakti...
Küçük ve narin bir kar tanesi düştü yeryüzüne. Kasvetli ve boğucu acılar doğrudan onun tenine nüfuz etti. Acı, sivri ve uzun tırnaklarını çıkararak onu yavaş yavaş öldürmek, canını yakmak istedi. Narin kar tanesi, soyut kollarını etrafına dolayarak ona vurulan darbelerden, ruhuna atılmak istenen izlerden ve bedeni...