Τα μαύρα παπούτσια του Καστιελ αντηχούσαν στο κρύο πλακάκι του νοσοκομείου. Ανοίγοντας ελαφρώς την πόρτα μπαίνει μέσα. Αν η καρδιά του μπορούσε να βγάλει εναν ήχο εκείνη την στιγμή θα ήταν αυτός του σπάσιμο ενός γυαλιού. Ή ίσως αυτός όταν σκίζεις ένα χαρτί. Απότομο, δυνατό, αποκρουστικό. Τα χεριά του λούστηκαν με κρύο...
https://www.youtube.com/watch?v=h5J30Y2vdyA&feature=youtu.be Αφού λοιπόν άρχισε η μάσκα του να μετακινείται , ξαφνικά , σε διάρκεια μερικών δευτερολέπτων τα χέρια μου , συγκεκριμένα οι καρποί των χεριών μου , ήταν εγκλωβισμένοι στα δικά του μεγάλα χέρια . Το χαμόγε...
