DÜRÜST YALANCI: KISADIR AŞKIN BOYU

Kumdan bir kalenin içinde büyümüştüm. Kör ve dilsiz olarak. Kalem üstüme yıkılıyordu ve ben altında eziliyordum. Birden öldürmüyordu beni. Önce nefesime doluyordu kumlar, Sonra bedenime, En sonda kalbime. Yavaş yavaş... "Kendini bırakma. Eğer bırakırsan kaybolursun. Bu koca labirentte asla yolunu bulamazsın." Kul...

Kayıp İnsanlar Kenti

Dolaştığımız yerler asla değişmeyen İzmir'in sokaklarıydı ancak farklıydı her şey. Hiçbirimiz huzurlu hissetmiyorduk. Kimse gülmüyordu artık, kimse mutlu değildi. Artık İzmir'de yaşamıyorduk hiçbirimiz. Teker teker ismi olmayan bir kente göçmüştük. Ve o kent, son günlerini yaşayan bir çiçek gibiydi. Günden güne soluyo...