"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...
"Sanırım en zoru; geçmişinin karanlığı geleceğine adım adım yaklaşan biriyle ileriye bakmaya çalışmak olmalıydı. Onunla olmak, gün batımını izlemek gibiydi. Tek fark, bir daha doğmayacağını ve ebedi karanlığın bizi yakalayacağını biliyordum."
Dünya karmaşıklıklarla , ironilerle ve etiketlerle doludur. Dünya bir sınıf gibidir. Açıklamama izin verin; Her sınıfın bir inek öğrencisi vardır – çalışkan insanlar , iyi bir üniversiteden mezun olup iyi bir işe sahip insanlar- , en arka köşe sırada oturan anormal , kaçık diye adlandırılan dışlanan mazlum olan vardır...