"Boynundaki de ne?" diye sordu yeşil gözlerini ona dikerek. "Bu mu?" dedi Tobias turuncu taşı tişörtünün altından çekerken. Taş hala sıcaktı. "Bu, bir tılsım." Bu cümlesine kahkahayla karşılık aldı. "Tılsımlara mı inanıyorsun?" Tobias ise bu alay dolu soruyu gülerek karşıladı. Yüzünü ona çevirdi ve sordu: "Sen inanmı...
Karanlık. Geçmişim karanlıktan ibaret. Işık tutarsam ne göreceğim? Güzel bir mazi mi? Yoksa yine karanlığın kendisi mi?
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...