Nice ölüler, nice ölümler gördüm. Çoğu çığlık çığlığa son bulurken, pek azı sessizce olup bitti. Bazılarının ruhu bedenden ayrılıp gökyüzüne süzüldü. Kimininse ruhu yaşayan bedeninde can verdi. Gördüğüm ilk ölüm değildi bu. Sonuncusu ise hiç değildi. Yine de asla unutamayacağım bir ölümdü. Ben hayatın bir rehiniydim...
Ben değişir miydim? Farklı bir yol seçseydim. Durup geriye bakmasaydım. Her insanın kendi özünü bulması için yıkması gereken yollar vardır. Ben de çocukluğumun ayakta durmasını sağlayan sütunlara inen ilk darbeyle öldüm. Bu darbe, bir süre sonra atlatıldı, çatlaklar birlikte büyüdü, iyileşti ve unutuldu. Ama en gizli...
Baekhyun birkaç bitki türü keşfetmek istiyordu, yeni bir dünya değil.
Baekhyun ve Chanyeol birbirlerinden nefret eden kişiliklerdi. Yeni üniversite yılının başlamasıyla, aptalların amaçsızca gezmesiyle hormonlar uçmuş duygular batmıştı. Chanyeol bu yıl hayatta kalmak için dua ediyor, başından beri barizce aşık olduğu çocukla daha da yakınlaşabilmeyi diliyordu. Ama ne dilerse dilesin hi...
İki Kral da görkemle atlarının üstünde duruyordu. İlk kimin konuşacağı meçhuldu. Havada sadece bir birini tartan gözlerin ağırlığı vardı. Sonra Çin Kral'ı konuştu ve "Sana ait olan bir şeyi benim yaptım." dedi. Söz havada asılı kalırken Roa arkasında gizlediği çocuğu öne çıkardı. Hayal kırıklığı Kai'nin üstüne kıyamet...