fercam-gâh

Topraktan göğe, Ağaçtan metrobüse Bütün şehir Şehrin her bir yanı Köşesi Ve tenhası O kokuyor. Toprağa karışan bedeni, Beni günden güne intihara sürüklüyor.

SİYAHIM

Ruhumda dolaşan, bir günlük kelebeğin cesedini ellerimle taşıdım kalbime. Parmak uçlarımla son kez okşayıp koydum tabuta. O kelebek kalbimle ruhumun arasında bir araf olarak tekrar kanat çırpacak. Bir gülüş gözümden kalbime düşene dek orada hapsolacak, kelebeğim. Ya hayat bulacak, ya da sonsuzlukta kaybolacak. Şimdi o...