... "Eee?" diye sordum."Şimdi ne yapacağız?" "Sen söyle.Duralım diyen sendin." "Ama..." "Duracağın yerden emin değilsen durmayı arzulamayacaksın" Bu cümlesi ,bariz bir kamçıydı. Ölünce acılarımın geçeceğinden emin olamayıp ölümü arzulamak gibi ... Demek istediği böyle bir şeydi. Anlayıp sustum. Birkaç saniye gözlerim...
Bu bizim hikâyemiz. Bu hikâyede isimler yok. Sadece o ve ben varız.
Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşk...
Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisi...
