Atelier
Βούτηξε το πινέλο στο χρώμα και άφησε το χέρι της να γλιστρήσει ελεύθερα πάνω στο ύφασμα του καμβά. Ένας χαμόγελο τρεμοπαιζε στα χείλη της ενώ τέχνη ξεδιπλωνοταν μπροστά στα μάτια της. Μόνο που η τέχνη ήταν τα μάτια της.
Βούτηξε το πινέλο στο χρώμα και άφησε το χέρι της να γλιστρήσει ελεύθερα πάνω στο ύφασμα του καμβά. Ένας χαμόγελο τρεμοπαιζε στα χείλη της ενώ τέχνη ξεδιπλωνοταν μπροστά στα μάτια της. Μόνο που η τέχνη ήταν τα μάτια της.
Σε όλους τυχαίνουν προβλήματα σωστά; Κάποιοι τα λύνουν και κάποιοι άλλοι τα αντιμετωπιζουν με την πάροδο του χρόνου είτε αυτά είναι μικρού μεγέθους είτε μεγάλου. Σε ένα σχολείο γεμάτο παιδιά που διαδίδουν φήμες με το παραμικρό το πρόβλημα γίνεται και ομως τεράστιο! Στην θέση του Φρανς. Ένας 18 χρόνος γοητευτικός pla...
"Χρειάζομαι την βοήθεια σου"Είπα ενω προσπαθούσα να το παίξω άνετη "Για πιο πράγμα;"είπε στην αρχή με περιέργεια αλλα μετα με κοίταξε πονηρά. "Θέλω να σταματήσω να είμαι στο περιθώριο και να με κοροϊδεύουν όλοι"ψέλλισα χωρίς να ξέρω τι στο καλό λέω. Ηταν ομως η μόνη μου ευκαιρία.Τον κρατούσα στα χέρια με αυτό που ήξερ...
Μια αθώα και γλυκιά κοπέλα ζει τη φοιτητική ζωή σε μια ονειρεμένη πόλη, τουλάχιστον έτσι πιστεύει, ώσπου ένα 'άτακτο' αγόρι της κλέβει το αγαπημένο της ρόφημα, ένα ποτήρι πράσινο τσάι. < Έι, δώσ' το πίσω. > <Όχι τόσο γρήγορα, μικρή>
Και το μονο που εψαχνε ήταν να βρει καποια που θα απολαμβανε το χαος του λες και γεννηθηκε για να ζει μαζι του σε αυτο . Και εκεινη..Ηθελε εναν παραδεισο Και εκεινος της προσφερε την κολαση . Do not copy the story . All Rights Reserved
"Λοιπον απομακρυνσου αυτην την στιγμη γιατι ορκιζομαι πως θα σε αφήσω στείρο!" Του ειπα αυστηρα και πηγα να ξανα απομακρυνθω αλλα με ξανατραβηξε κοντα του πιέζοντας με στους καρπους τοσο πολυ που τα χερια μου αρχισαν να μελανιαζουν. Οκ αυτο δεν ειχε καθόλου πλακα! "Αφησε με ρεε!!" Τσιριξα, αλλα η φωνη μου δεν ακούστηκ...
Δεν ήξερε τη ιστορία μου αλλά παρ' όλα αυτά με έκρινε. Δεν ήξερα την ιστορία του και ούτε ποτέ είχα ενδιαφερθεί να τη μάθω...μέχρι τώρα. Και καθώς προσπαθούσα να τον γνωρίσω, τον ερωτεύτηκα, έτσι όπως σε παίρνει ο ύπνος. Πρώτα αργά, ύστερα απότομα και ολοκληρωτικά #4 in εφηβική φαντασία 26/10/17 #3 in εφηβική φαντασία...
°31/10/2017- ° "Και σε ρωτώ, ναι εσένα, εσένα που διαβάζεις αυτό εδώ το κείμενο λες και δεν εχεις διάβασμα, αλλά δεν σε αδικώ και εγω έτσι κάνω, εχεις νιωσει ποτε προδομένη; Αδικημένη; Παραμελημένη; Έχεις νιώσει ποτε την εκμετάλλευση από όλους και από ολα; Έχεις σηκωθεί ποτέ ένα πρωινό λέγοντας πως θ...
Εντός θα βρείτε: Gifs (παρα πολλα) Challenges Τα παράπονα μου Σε ποιους εύχομαι θάνατο Book promotion Σειρες Ταινίες QnA ...
Ένα παιχνίδι θάρρους ή αλήθειας φέρνει μια παρέα αποτελούμενη απο 6 άτομα στην είσοδο ενός εγκαταλελημένου σχολείου. Η Λουκία, ένα απ'τα πιο γεννάια άτομα της παρέας αυτής, δέχεται την πρόκληση να μπεί στο σχολείο αυτό μόνη της ενώ η ώρα περνάει. Όμως κάτι απρόσμενο θα συμβει που θα κάνει τα υπόλοιπα παιδιά να αναρωτη...
she was the nightmare and he was the light; it was impossible for them to be together All the rights reseved Please do not copy the story WATTPAD 2017 ellenmar_