YUSUF İLE ZÜLEYHA

Ölümse Beni de Götür

Kirli bir şehir... Kötülerin hüküm sürdüğü bir yaşam... ona büyük yıkımlar ve kaybedişler sunan acımasız hayatta iyi kalmayı başarmış bir adam... O dohrularından vazgeçmese de hayat ona aynı hoşgörüyü bahşetmemişti. İşte tam da burada sevdi. Bu köşe başında... Dünya kötüleştikçe o, iyi kaldı. Çıt çıkarmadı ve gitti...

Denizin Mavisi

"Deniz ile gökyüzünü ayıran o ince çizgiye astım hayallerimi. Bazen bir rüzgar esti, savurdu düşlerimi. Bazen de yağmur yağdı, damlalar değdi tenime. Umut en güçlü silahımdı. Ben hep bekledim, o hiç gelmeyen gemiyi. Geleceği günün hayaliyle, ne dünler feda ettim. Bugünüm yarında, umudum onda kaldı." Sözlerimi bitirdi...