Opowieść o Ladybug i ChatNoir. Wszystko jest opisane oczami Chat'a. Czy ja coś jeszcze czuję? Nic już nie czuję. Zero. Moje jedyne światło w tunelu dało mi kopa w dupę, zaśmiało się i uciekło. Co źle zrobiłem? Nie naprawię tego. Już za późno...
Wraz z ostatnim rokiem rocznika Marinette, dyrekcja postanowiła zintegrować ze sobą uczniów. Rozpoczęła się era szkolnego czatu, którym można posługiwać się za pomocą swojego tabletu lub komórki. Z chwilą wciśnięcia czerwonego przycisku 'Szukaj', serwer wybierał losowego użytkownika do korespondencji. Czy to możliwe...
"Teraz, patrząc w jej piękne oczy i studiując jej wyraz twarzy, domyślił się, że jest lekko zawstydzona tą sytuacją, ale nie przeszkadza jej pozycja w jakiej się znajdują. Jedyne, czego nie mógł się domyślić, to fakt, że Marinette znała go lepiej niż sobie wyobrażał oraz to, że pała do niego coraz większymi uczuciami...
" - Nie musisz mnie niańczyć. Burknęłam obrażona poprawiając się na łóżku. Adrien westchnął wlepiając wzrok w ekran telewizora gdzie nadal włączona była gra. - Wiem - zerknął na mnie - Ale, czego nie robi się dla takiego dzieciaka jak ty? Nienawidzę go. NIENAWIDZĘ!" Jak rozróżnić miłość od nienawiści? OSTRZEŻENIE...
,,Zapłakałam gorzko i ukryłam twarz w dłoniach. Łzy ciurkiem spływały po moich policzkach. Bez sił upadłam na kolana. Miałam dosyć. Nie usłyszałam kroków za sobą. Nie usłyszałam też dźwięku odblokowywania broni. Poczułam ból w prawym ramieniu. Okropny ból i spływająca krew. Usłyszałam krzyk. Mój krzyk. Straciłam przyt...