"Bal gözlerinin içindeki kızıllığa aşık olmuştum ben. Çok değil, biraz Ateş biraz Güneş biraz Sen." Elimin tersiyle ittiğim hayat kestirme yollardan yeniden kucağıma düşerken yanında getirdiği hediye de paha biçilemezdi. Müzik kapalı, gizemli bir kutunun içinde bulunan kaşıkçı elması kadar değerliydi benim için. Hayat...
"Tebrikler Defne Hanım,hamilesiniz." Dünyamı başıma yıkan bu cümle... Karnımda o herifin bir parçasını taşıyordum... Peki şimdi ne yapacaktım?
Herkes uyuduğunda, uykularına şahit olan tek şey cılız bir sokak lambasıyken yaşanılan bir hayat...Rüyayla gerçek arasındaki çizgide kaderinle tanışmak...Bir düş peşinde, düşten güzel bir kader ortağı bulmak...
"Yaz başıydı gittiğinde. Bir aşkın ilk günleriydi daha. Aşk mıydı, değil miydi? Bunu o günler kim bilebilirdi? "Eylül'de aynı yerde ve aynı insan olmamı isteyen" notunu buldum kapımda. Altına saat: 16.00 diye yazmıştın, ve saat 16.04'tü onu bulduğumda." Aşk mıydı onları bulan ya da kaybettikleri? İlk görüşte mi olmalı...
