Sıradan bir kızın ne gibi sorunları olur ki. Yanılmayın sıradan olanlar bilir bizim sorunumuzdan alası yok. Hele birde aşk konusunda. Her zaman tavsiye veririm ve ilki de şu kendi sevdiğiniz değil sizi sevenle olun ancak onla olunca yücelirsiniz... "sen nefesime değdiğin gün anladım sana ne kadar da kapılmışım. Sana...
"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim...
GENEL KURGU #1 Asya Özkurt... Henüz yirmi yaşında, hayatın zorluklarıyla erkenden tanışmış bir genç kadın.. Genç kadın ya o gün intihar edecekti, ya da gidecekti... O gitmeyi seçti... Hayatın zorluklarıyla savaşmak istedi, kendine bir şans tanıdı. Masmavi gözleriyle denizi kıskandırabilecek bir güzelliğe sahipti, onu...
Sevişmek sevmekten gelirmiş sabah uyandığınızda boş olan yan daireye taşınan bir adam. ASAF KOREL , o bir insandan da fazlasıydı! Gözlerim gözleri ile buluştuğunda adeta dünya yerle bir oluyor bedenlerimiz ateş küpü gibi yanmaya başlıyordu. O imkanısız değildi , Sadece imkanlarımı gerçekleştiremediğim bir kaybımdı...
Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ...
3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zek...
Ben şimdi ne gidebilirim senden, ne de senin olabilirim. Ben arafta kalan yıkık dökük bir ruh, ve sen içinde olmak istediğim o huzurlu beden. Ancak benim sana adım dahi atamayacağım yolların var çocuk. Senin olamadığım günlerim var. Seninle olamayacağım yıllarım var benim şimdi. Sabırla beklediğim o güzel sonların hep...
Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir...