Canından bir parça kaybetmişti. Bu kayıp ruhundan ve kalbinden de çok şey götürmüştü. Leyla bir daha asla eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Artık her şey için çok geçti. Büyük bir acı ile hayatının altı üstüne gelmişti. Sıra karşı taraftaydı. Ona bu acıyı yaşatanlardan intikamını alacaktı. Ancak bu şekilde kalbind...
Kader baştan nasıl yazıldıysa öyle gidermiş. Asiye de bunu hayatının son iki yılında gayet iyi anladı. Beyaz gelinliğine sevdiği adamın kanı bulaştığında, hayalleri de sevdiği adamla toprak olmuştu. Kader yine pes etmedi. Toprak olan hayalleri ya da her gün gözyaşıyla eriyen Asiye'ye son oyununu da oynadı. Onu öylesin...
Elis ve Hamza birbirlerine gece ve gündüz kadar zıt iken kalpleri birlikte atmaya başlamıştı. Elis kurallarla ve alışık olmadığı gelenekler ile dolu bir konağa gelin gelirken hayatını ve vazgeçtiklerini sorgulamaya başlayacaktı. Zira Hamza ile bir aile kurma hayaline ailesini geride bırakmak zorunda kalmıştı. Hamza...
Geçmişten gelen intikam duygusu? Bu uğurda yapılan bir evlilik? Geçmişin acıları üzerlerindeyken mutlu mu olacaklardı yoksa geleceklerini de bu acıya kurban mı edeceklerdi? Ayaz ve Ayşe'nin hikayesi... Bol bol aşk var :) Çok yakında da kitap olacak.
Benim ki hayata karşı bir direnişti. Batu'ya karşı, Duru'ya karşı... Mutluluğumu elimden alan herkese karşı bir direnişti. Ve bu uğurda akıtılan her gözyaşı, dudaklardan dökülen her ah ve kalpte hissedilen her acı mubahtı! Bu hikâyenin kazanını yoktu. Herkes payına düşen acıyı çekecekti.
Bazen kadere inanmak gerekir. Bazı şeyleri düşünmektense kadere razı olmak en iyisidir belki de. Hayatı fazlasıyla hafife alan, uçlarda yaşamayı seven yirmi yaşında bir genç kızdı Funda. Hayatı fazlasıyla ciddiye alan, planlı ve düzenli yaşamayı seven otuz yaşında bir adamdı Doğan. Ve kader yine oyununu oynamış böyles...
Bazen diller lal olur, tüm bilinenler bir sır olarak kalır. Geçmiş ise tozlu bir sandığa kaldırılarak her şey unutulur. Ya kalpler? Kalpten geçenleri de bu tozlu sandıkta unutmak mümkün müydü? ~ Kalpte yeri olmayanın gönülde yeri olur muydu hiç? Olmazdı... Olamazdı. Olmamıştı da. Ama anlatamadım, dinletemedim... Ken...
Okan onu kollarıyla sararken yüzleri ve bedenleri arasında çok az bir mesafe bıraktı. Bu çok... Çok acımasızcaydı. Ona hem bir o kadar yakın hem de bir o kadar uzaktı. Sevmedi bu saçma uzaklığı. Onun sıcaklığına kendini bırakmak için aralarındaki mesafeyi kapatmaya yeltendi ama Okan engel oldu. "Bekle..." Bekle... Şu...
''Taksi şoförlüğünden, şirket CEO'luğuna uzanan bir hayat...'' - Selim babasını çok küçük yaşta kaybettiğini sanıyordu... Bir gün evine gelen takım elbiseli iki adam sayesinde öldüğünü sandığı babasının iki gün öncesine kadar yaşadığını öğrendi. Daha bunun şokunu atlatamadan babasının Türkiye'nin sayılı zenginlerinden...
Merhabalar arkadaşlar... Nisan - Mayıs ayı içerisinde raflarda olacak yeni kitabım ♥ O zamana kadar alıntılar paylaşayacağım buradan...
Düğün gecesi kocasını kaybetmiş bir kadın... Kadına yardımcı olmak için çabalayan bir adam... Acının yerini mutluluk alır mıydı? Ya gönülde kinin yerine başkası geçebilir miydi? KİTAP OLACAKTIR! :)
O bir zengin. O bir prenses. O bir güzellik abidesi. O fazla zeki. O kim mi? Tabi ki benim. Ben kim miyim? Tanıştırayım sizi kendimle. Ben Mine VUSLAT!
Gökyüzü ruh halimi anlamış gibi fazlasıyla kapalıydı. Tıpkı kalbimde ki kasvet gibiydi. Birazdan da gözyaşlarıma uyum sağlayıp yağmaya başlayacaktı. Imm nasıl başlayacağımı bilemiyorum aslında fakat bir yerden başlamalıyım dimi? Ben Ahla. Adımın anlamı gibi pek şirin, çok şirin yirmi iki yaşında bir kızım. Biraz faz...
"Biliyorsun," dedi genç kız gözleri korkudan yuvalarından fırlarken. Adamın yüzünde tehlikeli bir gülümseme oluşmuştu. Bu gülümseme ile genç kız cevabını almıştı. Dağınık saçlarını yüzünden çekerek siyahlar içinde ki adama korkuyla bakmaya devam etti. Belki de şu an son saatleriydi ve bunu düşünmek bile genç kızın çığ...
