polyanna ve kaygılar
benim gerçek olma ihtimalim, o buluta değebilmem ile eşdeğer
Geri sayımda çürümüş nefeslerin ritmi yankılanırken hatırla bu sahneyi döküntü bir filmden. Kızın ellerinde umut tohumları yeşermişti adam gelmeden. Sokak lambaları altında soluksuz bir dansa eşlik ederken yandı caddeler gelen ateşle geçmişten. Unutma bu sahneyi! Gönülsüz adımların izinde sona doğru yürürken...
Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi...