Suyun altında son nefeslerimi vermeye başlarken elimi cama koydum. Camın arkasındaki Akın göz yaşları içinde bana bakıyor cama vuruyordu. Cama anlımı dayayıp gülümsedim buraya kadarmış demek. Akın arkasındaki amcalarına babasına dönmüş bir şey yapın diye bağırmış bana dönmüştü tekrar. "Beni bırakma sevgilim." <•••...
"Sen Akın Koçovalı aynı karşımızdaki metruk bina gibisin. Yıkık döküksün, çökmek üzeresin, terk edilmişsin ama içinde bir yerlerde yaşanmışlık var." dedi genç kız ve yanında duran adama baktı. "Hayır... Benim içimdeki yaşanmışlık değil. Yalnızlık. Seninle birlikte ben yaşayamadıklarımı yaşayacağım ve bu hiçte eğlencel...
Ondört tane sıktım. Neden sıktım biliyor musun sen? Eğlencenin ortasında bi ses geldi. Ben varım, Nihat var, Songül var. Songülü almış babası, benim Songülümü,almış babası çıkarmış Çukurdan. Çok uzağa götürmüş, ben naptım ya? Ben naptım ona? Vurdum mu?- Vurmadım. Dövmedim! Ben kadına el kaldırmam! Ben varım, Nihat...
'Nefesin kesilene kadar benimle olur musun..?' #2 ayraz #2 aypoy #5 Survivor2021 #165 Survivor #637 romantik "Hayran kurgu, hikaye tamamiyle hayal ürünüdür, eğlence amaçlı yazılmaktadır."
*KİTAP VE KİTABIN İÇERİSİNDE GEÇEN KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HİÇBİR GERÇEKLİK PAYI YOKTUR.* *KİTABIN ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM UYGULANACAKTIR.* 6 yaşındaydım, annem ölmüştü. Annemin yokluğunda abime sığındım, her şeyim olan abime. 11 sene sonra abimi verdim toprağa. Beni ruhu olarak gören aşkı...
O gece yağan yağmur, yer ve göğün yerini değiştirmişti. O geceden sonra bir daha şafak sökmemeli, güneş doğmamalı, sabah olmamalıydı. O gece şafak söktü, güneş doğdu, sabah oldu. Olmamalıydı.
