"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...
Hayat acımasız değildi. İnsanlar acımasızdı. Senin ne istediğinin, ne hissettiğinin birileri için bir şey ifade etmediğini erken anlaman, daha güçlü ama aynı zamanda daha umutsuz başlatıyordu hayata. Canın yanıyordu ama ağzını açıp hesap soracağın birileri bile yoktu. Vazgeçtiğinde her şeyden, bırakmak istediğinde...