CESUR ARAF
Bir hastanın defterini okur gibi yazdım bu kitabı. Her satırına ölüm ateşini koyarken, nefretle harmanladım harflerini. Sonra bir genç kız koydum oraya, onun duygularına. Karanlığı bekleyen genç adamın kalbine bir ışık yerleştirdim. Kız saf değil ama erkekte bildiğinden daha kurnaz, kız sıradan değil ama erkekte sandı...