Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu...
Selin çok saf bir kızdı, İrem'in abisinin yani cenk'in Kendisini sevdiğini göremeyecek kadar saftı. Her zaman abi gözüyle bakmıştı ona, nasıl görsün ki onu sevdiğini? Ama Cenk, Selin'in ona her sarılışında içinde birşeyler hareketleniyordu sanki, Selin'in her gülümseyişinde başkası görecek diye kıskanıyordu gülüşünü...
O benim üvey abim.... Hayatımı cehenneme çeviren abim. Sonunu bile bilmediğim bir hayat yaşıyordum onun yanında neler olacak hayatımda bende bilmiyordum sadece onun yanında savruluyordum.
