โหยวเซิง :: ข้าไม่ใคร่ต่อสู้ ข้ารักความสงบ ข้าปรารถนาจะได้ใช้ชีวิตอย่างปกติสุขในโลกวรยุทธแห่งนี้ด้วยการเปิดโรงน้ำชาเล็กๆ ตราบที่สัตว์ตัวหนึ่งจะสามารถทำได้...บัดซบ! แต่เหตุใดความสงบสุขไม่ใคร่จะอยู่กับข้านานๆ เล่า!
เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาเขาก็พบว่าตนเองจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อแซ่ของตนเอง เด็กรับใช้บอกว่าเขาเป็นนายบำเรอที่ถูกนำมามอบเป็นของกำนัลแด่หวางเย่ แล้วเขาจะจัดการชีวิตของตนเองต่อไปอย่างไร (นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่ต่อ โดยไม่ได้รับอนุ...