Ne imkânsız bir âşk'ı tattım, , Ne de karşılık buldum; Yüreğimde var olan sahipsiz, yetim kalmış hislerime... Sadece hissettiğim, Belki de istediğim ya da beklediğim aşk'tı; Yüreğimden kalemime dökülen, Sahipsiz Kelimeler'im... ...
Ben şair değilim ... Bunlar da şiir değil zaten ... Ic sesimin ,yüreğime carpip devirdigi cumlelerin duygu yuklu sesleridir okuduklarıniz... "Geceye vurmuş mavi Düşlerimin gri bulutları Sabahı bekler mi aglamak icin gözyaşları Heceye dönüşür derdi çılgın fırtınam Ağlamak neyine be hey Viran Gülüşlüm Vermisler eline...
Derin onun bakışlarında hayat bulan bir kız onu çok seviyor ama bazı şeyler eksik ve bu eksik parçaları tamamlamaya çalışıyor. İmkansız aşkını içinde yaşayıp susucak mı yoksa savaşıcak mı? Peki eskilerden gelen anılar neydi onları bir yapboz gibi birleştirdigin de amacına ulaşmış olucak ama nasıl?
Kalemimin konuştuğu gecelerden... *** "Kimse bulupta bizi incitemesin diye, sevdamızı sakladık; karanlık sandıklara... Sonra annem gibi unuttuk; nereye sakladığımızı..."
RAFLARDA Ellerimi yumruk yapıp bana atak yapmasını beklemeye karar verdim.. Bu hareketim onu sinirlendirmişti.. Sanırım yani.. Gürleme gibi bir hırlayış ile üstüme atladı... Tek eliyle boynumu yakaladı ve beni ağaca iyice yapıştırdı... Vücudunu vücüduma yasladı.. Tüm ağırlığı ile bastırıyordu.. Ellerim boştaydı ama on...
Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve ben...
