ABRAKA

Bir kız çocuğu yaralandı, Bir kalp kırıldı, Ve bir kadın; kanayan yerlerinden iyileşmeye çalıştı. Bir adam gitti, Bir kadın kaldı. Ve bir Ateş; harlandı. Sonra koca bir karanlık ikiye yarıldı; bir tarafı maviye, bir tarafı kahveye boyadı. Ortada iki kırık kalp buluştu, ikisi de birbirini kanadığı yerlerden sardı.

BİR DUYMUŞ BİN DÜŞMÜŞ

Aramızdaki bağ, gülüşüydü.

ÖZGÜRLÜK TAPINAĞI

Silahtan çıkan tek kurşun kadının bedenine gömüldü. İki canı bitirdi, bir canı götürdü. Kadın kimsesiz kaldı, adam kimsesiz doğdu. İki kalp, başka kimseleri yokmuş gibi birbirine tutundu. Adam uzaklaştı, kadın gitti. Adam döndü, kadın dönmedi. Adam kırıldı, kadını onarmaktan vazgeçmedi. Adam yıkıldı, kadın yaşadı. ♣️ ...