Keskin bakışlarıyla herkesi ürperten bir mafya lideriydi o... Küçük bir çocukken okul önlüğüne bulaşan kan lekeleri, koyu bir katrana dönüşüp ruhuna da bulaşmış ve Uygar'ı Keskin'e dönüştürmüştü. Zamanın eli değmişti ona... Hem de acımasızca... Küllerinden doğan Keskin, bir gece tesadüfen Zeynep'i gördüğünde hiçbir şe...
İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu...
''Yunanlısına Eros, Romalısına Amor dediler. Ikisini de Tanrı yaptılar aşkın başına... Tanrı olmak basitti de hiç gerçek olamadılar, Masal olmak çok koydu, gerçek olmayan Tanrı kırıntılarına.. Gün bitti değişti zaman. Ne Roma kaldı geriye ne Eski Yunan. Eros'tan biblo yaptılar, Amor'dan parfüm. Tanrılarılıklarını satı...
Tüm dünyanın ona ait olduğunu zanneden bir avcının hikayesi... Yalnızlığından güçlenen, karanlıkta avlanan, bedenini başkalarının acılarıyla besleyen bir sadist. Hüznün şarkısını fısıldayarak gelen bir Eylül... ~~ஐ ''Karanlığından ne zaman çıkacaksın?'' -Eylül ''Sen beni ne zaman çıkarırsan'' -Aslan ~~ஐ ''Güz...
"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidi...
Hiçbir günah kefaretini unutmaz. Hiçbir kirli sır gecenin nezaretinde tutuklanamaz. Geleceği ellerinden tek gecede koparılan bir adam, öleceğini bilse dahi sessizliğin kanatlarına sığınmaz. İki karanlık gecenin iki büyük suça gebe kaldığı ve iki yabancı ruhun birbirine körkütük düğümlendiği acı bir hikâyenin içindeyim...