Keşke yalnız olsaydık.Yalnız olsaydık ona sarılırdım.Onu tam şu anda öperdim.Yüzünü okşar,ona sadece bana ait olduğunu fısıldardım.Her şey daha iyi hissettirirdi.Fakat biz yalnız değiliz.Biz "Safkan " ve "Kızıl" 'ız.Birbirimizden çok farklıyız. Tanıtım Videosu : http://www.youtube.com/watch?v=FzXHaElkBpU ©Tüm hakları...
"Ve ateş kül oluncaya dek yanmaya devam etti. Su ise buhar olacağını bilmesine rağmen savaşından vazgeçmedi.'' Masal on sekiz yaşını doldurduğunda kaldığı yetimhaneden ayrılmak zorunda kalmıştı. Bu arada eski yurt müdürü tarafından ona İstanbul'da bir kolejde burs ayarlanmıştı. Kendine kalacak bir yer bulması gerekiyo...
İlk defa nerede, ne zaman tam bir karşılaşma-tanışma yaşayacağımızı çoktan belirledim. İkincisini. Ve üçüncüsünü. İlk randevumuzu binlerce defa prova ettim, elbette aylar önce satın aldığım kıyafetlerle. Onun ilk sevgililer günü hediyesini çoktan aldım. İrlanda aksanını konuştuğumda kimse bana dönüp; “Hey sen, aptal İ...
...Bir anda elinde tabanca belirdi. Tabancayı kafasına dayadı 'Gerçek aşk sonsuzluğa açılan kapıdır.' dedi. Ve ardından silah sesi duyuldu.
Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yü...
Watty Awards 2013 Winner! {book 3} ✓ - ❝ The moment I lost my mum things changed. I changed. I realised that no one stays forever, everyone leaves at some point, whether is willingly or not, and you're left alone, broken on the floor. I won't go through that again. I won't give people the chance to break me like that...
İstanbul... bir genç kızın hayatını değiştiren şehir. Her şey o metrobüs ile başladı... Bazen seçim yapmak gerçekten her şeyden daha zor olabilir. Ve istemediğin halde hayatını değiştirirsin...
“Ben Zayn,” dedi sonunda. Gözlerimi irice açarak bana uzattığı ele baktım. Ne yapmak istiyor olabilirdi? Boğazımı temizleyip, bir şekilde ona iyi görünmeye çalıştım. “Ben de, Effie.” Anlam veremediğim elini boşta bekletmek yerine uzanıp, kucağımda birleşmiş ellerimden tekini tuttu. “Seninle oynayabilir miyim?”
“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak...
